Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Βραβείων συνέχεια!

Βραβείων συνέχεια!
Φαίνεται ήταν η μέρα μου σήμερα.
Κάτι στην μαγεία της φύσης ένοιωσε ότι ήταν μία από τις κακές μου μέρες, τις μέρες που ενώ δεν έχεις τίποτα, δεν είσαι καλά!
Τις μέρες που ενώ ο ήλιος λάμπει εσύ ανεξήγητα έχεις ένα σύννεφο να σε καλύπτει!
Έτσι μεσολάβησε για να μου φτιάξει την διάθεση!
Μου χάρισε βραβειάκια!
Μικρά και άνευ υλικής αξίας δώρα,  με μεγάλη όμως συναισθηματική αξίας, τιμής μη υπολογίσιμης
Ευχαριστώ λοιπόν τη Marie - Meraki   από το http://marie-meraki.blogspot.gr/
που μου χάρισε το βραβείο δημιουργικού blogger!



 Οι κανόνες είναι:

# Να κάνεις link στο μπλόγκερ που στο χάρισε..
Ευχαριστώ
Marie - Meraki   
# Να αναφέρεις 7 τυχαία πράγματα για' σένα..

  1. Αγαπώ την μυρωδιά της θάλασσας και τις …εκφράσεις της κάθε πρωί που την βλέπω πηγαίνοντας στην δουλειά μου
  2. Αγαπώ την φύση, λατρεύοντας το βουνό και τα δάση
  3. Αγαπώ τα όλα τα ζώα και λατρεύω την «Μαλού» μου
  4. Μισώ το ψέμα την υποκρισία το κουτσομπολιό.
  5. Έχω πολλές φίλες, η καλύτερη που ξέρει τα εσώψυχά μου,…εγώ.
  6. Μ΄ αρέσει το φθινόπωρο και η άνοιξη
  7. Μ΄ αρέσει να ακούω την βουτιά του ήλιου στην θάλασσα την ώρα του ηλιοβασιλέματος.
    # Με τη σειρά μου το χαρίζω σε 10 αγαπημένα blogs:

  1. http://fairytale-nadia.blogspot.gr/
  2. http://misirlouhandmade.blogspot.com/
  3. http://taelia88.blogspot.gr/
  4. http://voltastoneiro.blogspot.gr/\
  5. http://diaxeiros1.blogspot.gr/
  6. http://diaheiros.blogspot.gr/
  7. http://creationspalette.blogspot.gr/
  8. http://xristinashandmade.blogspot.gr/
  9. http://marileni2.blogspot.gr/
  10. http://diamadaki.blogspot.com/
Καλό βράδυ σε όλες και σε όλους και χαρείτε......


Βραβείο!!!!!!

Ανοίγοντας σήμερα τον υπολογιστή και "συγυρίζοντας" το blog ου βρήκα ένα βραβειάκι να με περιμένει. Το τρίτο μου και απόλυτα καλοδεχούμενο.
Ήταν από την φίλη Ράνια Πεφάνη   ( http://rpefani.blogspot.gr  ) με το όνομα Fatto a mano.
Ευχαριστώ πολύ Ράνια.




Το επόμενο βήμα ήταν, ακολουθώντας τις οδηγίες, να επιλέξω και εγώ με τη σειρά μου 5 φίλες, οπότε  ποια να ξεχωρίσεις? Δύσκολη η απόφαση επιλογής!

"Κανόνες"
Αντιγράφω από την Ράνια που αντέγραψε από τη Δήμητρα: 
:
Να δημιουργήσετε link για το blog από το οποίο παραλάβατε το βραβείο αυτό
Να το τοποθετήσετε το βραβείο στο post σας 
Να δώσετε με την σειρά σας το βραβείο αυτό σε 5 blogs με λιγότερο από 200 followers 
Να ειδοποιήσετε τα 5 blogs που επιλέξατε για το βραβείο."


Επέλεξα:




Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Δαχτυλίδια με κουμπιά

Ένα κόσμημα μια ιστορία: Δαχτυλίδι
(Μέρος 2ο )

Σχ.  27092012  -  1

Στη χριστιανική εποχή τα σκαλίσματα με προχριστιανικά σύμβολα αντικαταστάθηκαν από θρησκευτικά σύμβολα του χριστιανισμού. Στο Μεσαίωνα καθιερώθηκαν νέα συστήματα κατασκευής δαχτυλιδιών και, παρότι υπήρχε πάντοτε το δαχτυλίδι από απλό μέταλλο, δόθηκε μεγάλη σημασία στην ποικιλία και στον συνδυασμό των πολύτιμων λίθων και των σμάλτων, ενώ η κάθε πέτρα είχε διαφορετική σημασία. Η λαϊκή πρόληψη διατήρησε την αντίληψη της τελειότητας που έχει τις ρίζες της στο σχήμα του κύκλου και απέδιδε στο δαχτυλίδι μαγική δύναμη. Παρότι αυτές οι αντιλήψεις συναντώνται όλο και πιο σπάνια, μπορεί και σήμερα ακόμα να επικρατούν τέτοιες προλήψεις, όπως για παράδειγμα η πρόληψη ότι ένα δαχτυλίδι που έχει φτιαχτεί από πέταλο αλόγου έχει εξαιρετική δύναμη εναντίον της αρρώστιας.

                                                             
                                                                Σχ.  27092012  -  2



Πολύ διαδεδομένο ήταν επίσης στο Μεσαίωνα το δαχτυλίδι-σφραγίδα (ιδιαίτερα γνωστό είναι το παπικό, που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα), το επονομαζόμενο του ψαρά, επειδή έχει χαραγμένη την εικόνα του Αγίου Πέτρου καθώς τραβάει τα δίχτυα. Το παπικό δαχτυλίδι, σύμφωνα με μια παλαιά παράδοση, θαύεται μετά τον θάνατο του πάπα.

 
                                                             Σχ.  27092012  -  3



Στην Αναγέννηση, η μόδα του πλούτου και της πολυτέλειας εκδηλώθηκε επίσης και στην τέχνη των δαχτυλιδιών. Ονομαστές πόλεις για τα δαχτυλίδια που κατασκεύαζαν την περίοδο εκείνη ήταν η Βενετία, το Παρίσι και η Φλωρεντία. Χρησιμοποιούνταν τότε πολύτιμοι λίθοι και τα μέταλλα σμιλεύονταν από μεγάλους καλλιτέχνες, όπως ο Τσελίνι.

 

Δαχτυλίδια με κουμπιά


Όλοι έχουμε στο σπίτι μας κάποια κουμπιά είτε από απλά υλικά είτε από πολυτιμότερα όπως το φίλντισι, που μπορούμε να επαναχρησιμιποιήσουμε είτε στα ρούχα μας είτε σαν κόσμημα' Έτσι λοιπόν και εγώ συνδυάζοντας τα με σύρμα και κάποιες χάντρες έφτιαξα αυτά τα δαχτυλίδια.

Σχ.  27092012  -  4 μαύρο


 
Σχ.  27092012  -  5 κυπαρισσί




Σχ.  27092012  -  6



Σχ.  27092012  -  7


Σχ.  27092012  -  8







Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Δαχτυλίδι λουλούδι μαργαρίτα

Ένα κόσμημα μια ιστορία: Δαχτυλίδι
(Μέρος 1ο )

Το δαχτυλίδι είναι κρίκος από μέταλλο, συνήθως πολύτιμο, που φέρεται στο δάχτυλο είτε ως κόσμημα είτε ως σύμβολο πίστης είτε ακόμα ως σύμβολο εξουσίας.  Η καταγωγή του είναι πάρα πολύ παλαιά και ανάγεται στην εποχή του Χαλκού. Το δαχτυλίδι ήταν στην αρχή πολύ απλό, αλλά γρήγορα απέκτησε κάποια επιτήδευση στη μορφή, ώσπου στα χρόνια του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού, ο οποίος άνθισε γύρω στα 1800 π.Χ., έγινε εξαιρετικά κομψό και σκαλιζόταν με ιδιαίτερη φροντίδα.
Το συνηθισμένο μέταλλο για την κατασκευή του δαχτυλιδιού ήταν ο χρυσός και μερικές φορές ο σίδηρος, τον οποίο εκτιμούσαν πολύ εκείνη την εποχή. Την ίδια περίοδο ήταν πολύ διαδεδομένο το δαχτυλίδι με σφραγιδόλιθο, ανατολικής προέλευσης, το οποίο χρησίμευε για να σφραγίζονται έγγραφα, πιθανώς σε περγαμηνή ή σε πάπυρο· τέτοια έγγραφα, ωστόσο, δεν έχουν διασωθεί. Από τον τύπο αυτόν προέρχεται η σημασία του δαχτυλιδιού ως συμβόλου εξουσίας και αξιώματος, που διατηρείται ακόμα και σήμερα στα δαχτυλίδια που φορούν οι επίσκοποι στη Δύση.

 
Ενώ στην αρχαία Ελλάδα το δαχτυλίδι, το οποίο αρχικά θεωρείτο διακριτικό γνώρισμα κοινωνικής τάξης, δεν ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό –το διακοσμητικό στοιχείο ήταν συνήθως μια ανάγλυφη μορφή ή κεφαλή– το ρωμαϊκό δαχτυλίδι είχε αντίθετα μεγάλη διακοσμητική ποικιλία μορφών (για παράδειγμα, δαχτυλίδι με την προσθήκη ενός μικρού κλειδιού, δαχτυλίδι-φυλακτό, δαχτυλίδι με νόμισμα) και η αξία του οφειλόταν κυρίως στα λεπτότατα σκαλίσματα πάνω σε πέτρες, στις οποίες προσέδιδαν ακόμη και συμβολική αξία.




Το γαμήλιο δαχτυλίδι καθώς και το δαχτυλίδι των αρραβώνων υπήρχαν από τη ρωμαϊκή ακόμα εποχή με την ονομασία vinculum και anulus pronubus και ήδη από τότε θεωρούνταν σύμβολα πίστης.




Μεγάλης σπουδαιότητας στη ρωμαϊκή εποχή ήταν το συγκλητικό δαχτυλίδι που το φορούσαν στην αρχή μόνο οι συγκλητικοί, αλλά προς τα τέλη του 1ου αι. π.Χ. χρησίμευε και ως διακριτικό γνώρισμα των ελεύθερων πολιτών.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Δαχτυλίδια με σύρμα

Μαύρα συρματογυρίσματα

Δύο δαχτυλίδια από μαύρο σύρμα και χάντρες
Το πρώτο είναι πλεγμένο με μικρές μαύρες χαντρες
ενώ το δεύτερο με μαύρες μπλέ και άσπρες στο χρώμα του πάγου.

Σχ.  23092012  -  1





Σχ.  23092012  -  2




Να έχετε καλή βδομάδα!


Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Παιχνιδο-βραβειάκι

Χτες η φίλη Άσπα από την «Κατάθεση ψυχής» μου χάρισε το βραβειάκι που βλέπετε που  ειλικρινά το χάρηκα απίστευτα γιατί άγγιξε μια ευαίσθητη χορδή μου μια και αγαπώ ιδιαίτερα τα ζώα.

Βέβαια συνοδευόταν από κάποιες ερωτήσεις που θα απαντήσω με πολύ χαρά..

Σε ευχαριστώ πολύ...Άσπα ... και σου συνιστώ ανεπιφύλακτα ένα κανισάκι, ιδανική ράτσα για το σπίτι μια και βασικά δεν θα αντιμετωπίσεις ποτέ πρόβλημα με την τρίχα, δεν μαδάει, είναι παιχνιδιάρικο και δεν έχει ευαισθησίες σε παθήσεις πέρα από κάποιες ωτίτιδες ίσως.

Λοιπόν...ρωτάς και απαντάω!

1)Ποια είναι η αγαπημένη σου ράτσα σκύλου?
 Μου αρέσουν πολλά αν είχα αυλή θα επέλεγα golden retriever αλλά μια και είμαι σε διαμέρισμα ψηφίζω κανίς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

2)Σε ποιο ζώο έχεις ιδιαίτερη αδυναμία?
Στις γάτες, αλλά δεν έχω αυλή και δεν μπορώ την τρίχα τους, με τρελαίνει όμως η κίνησή τους, το παιχνίδι τους το γουργούρισμά τους στο χάδι.

3)Έχεις κατοικίδια και αν ναι τι ζωάκια είναι?
Έχω την Μαλού μου ένα γλυκό  κανίς
toy.

4)Εσύ πως περνάς τα απογεύματά σου με τις καλύτερες σου φίλες?
Kαφεδάκι, βόλτες, και πίτσι – πίτσι.


Σε ευχαριστώ και πάλι   Άσπα... και θα μου επιτρέψεις να προσθέσω μία 5η ερώτηση για όσες απαντήσουν θετικά στην 3η ερώτηση

5) Γιατί αγαπάτε το  κατοικίδιό σας
Εγώ απαντώ:   Είναι η καλύτερη …ψυχοθεραπεία για κούραση, στεναχώρια προβλήματα!

.Με την σειρά μου πρέπει το δίνω  στα εξής πέντε blogoσπιτα.


Πριν κλείσω όμως θα ήθελα να σας πω ότι ο φίλος Στράτος δεν επικοινώνησε μαζί μου για να παραλάβει το δωράκι του από το giveaway  Έτσι έκανα νέα κλήρωση και νικήτρια ήταν το νούμερο 3, η Pinelia.
Καλώ λοιπόν την φίλη  Pinelia να επικοινωνήσει μαζί μου στέλνοντας μου, τα στοιχεία της για να παραλάβει το δωράκι της.
 ...
Δεν μπορώ όμως μια και αναφέρθηκα στην Μαλού μου, να μην σας πει και αυτή ένα Γεια!!!!!!!




Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Decoupage


Καιρό τώρα ήθελα να οργανώσω τις κορδέλες μου για τις κατασκευές μου. Είχα δοκιμάσει πολλούς τρόπους, κουτιά μικρά, κουτιά μεγάλα, συρτάρι της βιβλιοθήκης κ.λ.π. Όλα αρχικά πίστευα ότι είχα βρει την λύση αλλά όταν έψαχνα κάποια κορδέλα έβλεπα τα μειονεκτήματα κάθε λύσης.
 Έτσι αποφάσισα να φτιάξω ένα κουτί αποθήκευσης, πιο οργανωμένο.



Αφορμή δύο τελαράκια από ψάρια που κάποια στιγμή βρήκε σε μια παραλία η κόρη μου  στην αναζήτηση ξύλων για την φωτιά της βραδιάς . Τα πήρε αλλά στην συνέχεια το μετάνοιωσε και αποφάσισε να μου τα φέρει, μήπως και τα ήθελα. Μείνανε βδομάδες στο μπαλκόνι και μια που τα  είχε ξεβράσει η θάλασσα και ήταν καθαρά και χωρίς να μυρίζουν καθόλου.Κάποια στιγμή λοιπόν μου ήρθε η ιδέα να τα χρησιμοποιήσω σαν κουτί τακτοποίησης, όμως ήθελαν ένα ρετουσάρισμα.



Λίγο πλαστικό χρώμα ήταν ότι έπρεπε για να τα βάψω και να τους αλλάξω μορφή.



Όμως ΄δεν με ικανοποίησε και έτσι σειρά είχε το decoupsge 
Vintage φωτογραφίες που μου άρεσαν τις εκτύπωσα σε χαρτί Α4,
 πινέλα και κόλλα ξύλου οι βοηθοί μου!





Το τελικό  αποτέλεσμα  με ικανοποίησε και έτσι ήταν ώρα να ξεκινήσω για την αρχική ιδέα

Πήρα πηχάκι 2χ1,5 εκατοστά που το έβαψα , καβίλιες του μέτρου (στρογγυλά ξυλάκια) 6 χιλιοστών, δύο μεντεσέδες και ένα κούμπωμα γαντζάκι και βίδες.

Έκοψα από το πηχάκι κομματάκια τόσο μήκος όσο το βάθος του τελάρου (7 εκατοστά), στην μέση με ένα τρυπάνι 7 χιλιοστών έκανα τελείως άκρη τρύπα και τα βίδωσα με απόσταση  περίπου 10 εκατοστών το ένα από το άλλο στα  εσωτερικά πλαϊνά του τελάρου. Στην συνέχεια εσωτερικά τα έβαψα άλλη μία φορά.



Σειρά είχαν οι καβίλιες οι οποίες στηρίχτηκαν, πάτησαν πάνω στις εσοχές - τρύπες
από τα πηχάκια για να γίνει ο άξονας που θα περαστούν οι κορδέλες.
Στην μία πλευρά βίδωσα γαντζάκια ώστε να κρεμαστούν αν χρειαστεί κάποια πράγματα. 







Τελειώνοντας βιδώθηκαν οι μεντεσέδες και το γαντζάκι εμπρός για να κλείνει.






Επιτέλους οι κορδέλες τακτοποιήθηκαν!


Το κουτί βρήκε την θέση του πάνω στον πάγγο εργασίας μου.









Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Φθινοπώριασε - Θαλασσόξυλα φθινοπωρινά

... φθινοπώριασε ...!



φθινόπωρο < αρχαία ελληνική φθίνω (=λιγοστεύω) + οπώρα (=φρούτο) λέγεται και χινόπωρον ή μετόπωρον, σύμφωνα με το Βικιλεξικό: el.wiktionary.org/wiki/φθινόπωρο
Το φθινόπωρο ακολουθεί το καλοκαίρι και προηγείται του χειμώνα.

 Το φθινόπωρο είναι λοιπόν σύμφωνα με την ετυμολογία του, η εποχή που λιγοστεύουν τα φρούτα και τα λαχανικά.

Στα ομηρικά έπη το φθινόπωρο αναφέρεται ως «εποχή της οπώρας», που αρχίζει με την εμφάνιση του Σείριου αργά, στο τέλος του καλοκαιριού, όταν «ο φθινοπωρινός βοριάς («ὀπωρινὸς Βορέης») ξεραίνει γρήγορα ένα φρεσκοποτισμένο περιβόλι» (Φ 346-347).

Στον Ηρόδοτο και στους μεταγενέστερους συγγραφείς, το βρίσκουμε εναλλακτικά με τη λέξη «μετόπωρον». Η λέξη χρησιμοποιείται με την ίδια σημασία ,  στην ποιητική λογοτεχνική της εκδοχή «χινόπωρο».

Στην ελληνική λαϊκή παράδοση το φθινόπωρο και οι πολλές αγροτικές εργασίες της εποχής βρίσκουν τη θέση τους σε παροιμίες όπως: «Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο » ή "Τον Τρυγητή τ’ αμπελουργού πάνε χαλάλι οι κόποι" ή «Το Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια» και « Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη έχει οχτώ σειρές στ’ αλώνι» ή  "Οκτώβρης και δεν έσπειρες, σιτάρι λίγο θα ’χεις".

Φθινοπώριασε, τα φύλλα πέφτουν, το  αεράκι τα βράδυα φυσά  σχετικά δροσερό, η βεράντα, αλλά  η βροχούλα,  δεν έρχεται. Τα τελευταία χρόνια ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου μας εκπλήσσει και ούτε πρωτοβρόχια βλέπουμε, ούτε δροσούλες έχουμε, απλά έχει γίνει μια προέκταση του καλοκαιριού. Βέβαια αυτό, από την άλλη μας βοηθάει να προσαρμοστούμε ευκολότερα και να παρηγορηθούμε πως το καλοκαίρι δεν έφυγε ακόμη. Όσο όμως κι αν αντιστέκεται  το καλοκαίρι, το φθινόπωρο θέλει δεν θέλει θα'ρθει
Αυτά μέχρι και τον μισό Σεπτέμβρη σχεδόν.

Δυο μέρες τώρα τα συννεφα παίζουν κρυφτούλι με τον ήλιο. Η θάλασσα αγρίεψε και οι γλάροι που γέμιζαν την κοντινή παραλία έγιναν ένα με τα κύματα. Κάθονται στην επιφάνεια της και λικνίζονται... βουτάνε  και χάνονται.... Και ξανά το παιχνίδι από την αρχή...

Το καλοκαίρι σβήνει μελαγχολικά  και  μας δίνει την ψυχή του.Αλλού έρχεται πιο γρήγορα όπως βορειότερα και αλλού καθυστερεί, όπως εδώ σε εμάς στα πιο νότια.

Σήμερα το σκηνικό άλλαξε τελείως, φθινοπώριασε κυριολεκτικά. Ανοίγω τις κουρτίνες και βλέπω  γκρίζα σύννεφα παντού, η μέρα αρχίζει μα το σκοτάδι παραμένει. Κάποια από αυτά είναι  μαύρα και απειλητικά, «βαριά»  έτοιμα να φέρουν την καταιγίδα.

Φτιάχνω κααφέ και βγαίνω στο μπαλκόνι.

Η βροχή έχει ήδη ξεκινήσει να πέφτει η μυρωδιά της  αγκαλιάζει το χώμα, τα σπίτια την φύση.  Ο ήχος απο τις βροντές καλύπτει τους ήχους της πόλης που ξυπνάει και διακόπτει τους ήχους από τα φύλλα που τρέμουν με του που τα ακουμπήσει μια σταγόνα βροχής και  ... πέφτουν.

Σωρός τα κιτρινισμένα φύλλα στο έδαφος και στο γκαζόν

Τα θλασσόδεντρα στην παραλία χορεύουν στο ρυθμό του αέρα και ευχαριστημένα δέχονται την βροχή να τα ξεπλύνει από την σκόνη του καλοκαιριού.

Όλα κινούνται ρυθμικά, όμορφα, καλοσχεδιασμένα.


. . .Η μυρωδιά της υγρασίας, ο ήχος του νερού, πλημμυρίζουν το χώρο. 
Η βροχή... ήταν και θα είναι πάντοτε το δικό μου ...αγαπημένο δώρο.


Ένα τραγούδι  για όσους  αγαπούν το φθινόπωρο,με την μαγεία των πεσμένων φύλλων που με τα υπέροχα πορτοκαλοκόκκινα χρώματα τους φτιάχνουν ένα υπέροχο και πολύχρωμο φυσικό χαλί στη φύση.




Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος, Απόψε φθινοπώριασε

Ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας: Γιάννης Σπανός
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Της γης το χρυσάφι (1971)
Απόψε πέφτει παγωνιά
στο δρόμο και στη γειτονιά
και μες στο βράδυ το θολό
θυμάμαι και μελαγχολώ

Απόψε φθινοπώριασε
και τ’ όνειρο ξεθώριασε
καρδιά μου, κάνε υπομονή
κι ο ήλιος θα ξαναφανεί

Απόψε μύρισε βροχή
χειμώνας μπαίνει στην ψυχή
και στο δρομάκι το στενό
με πιάνει το παράπονο

Απόψε φθινοπώριασε
και τ’ όνειρο ξεθώριασε
καρδιά μου, κάνε υπομονή
κι ο ήλιος θα ξαναφανεί


 
Το επόμενο αγαπημένο μου τραγούδι το αφιερώνω σε όσους αγαπούν την βροχή, γιατί σίγουρα είναι περισσότεροι αυτοί που μελαγχολούν!





 Κλείνοντας ,  μία φθινοπωρινή σύνθεση με θαλασσόξυλα, και φύλλα και καρπούς πλάτανου.







Σταγόνες βροχής!


Φθινοπωρινές στιγμές!


Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Κοσμήματα με βότσαλα και πέρλες

Σε ένα από τα τελευταία μπάνια του Σεπτέμβρη, σε μία πανέμορφη παραλία όπου η θάλασσα "έγλειφε" τις ρίζες των πεύκων και αυτά ευχαριστημένα έσκυβαν το κεφάλι τους και έριχναν την σκιά τους στα βότσαλα της ακρογιαλιάς, βρήκα πανέμορφες λευκές πέτρες.

Όταν τις μάζεψα δεν ήξερα ακόμη τι θα τις κάνω.

Αργότερα εμπνεύστηκα!

Ένα σετ για το λαιμό και το χέρι, από λευκά βότσαλα, αλυσίδα σύρμα και πέρλες!!!!

Το σετ 13092012




Κολιέ  13092012 - 1




Κολιέ  13092012 - 1



Κολιέ  13092012 - 1 λεπτομέρειες.






Βραχιόλι   13092012 - 2







Και ένα ζευγάρι σκουλαρίκια από κόκκινο βότσαλο και σύρμα