Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ ΨΕΜΑ




Ο Απρίλης είναι ο κυριότερος μήνας της Άνοιξης και με τον ερχομό του όλη η φύση αλλάζει, οι μέρες μεγαλώνουν, η  εξοχή  πρασινίζει και  τα  λουλούδια είναι στα καλλίτερα τους. Γενικά σ' αυτόν το μήνα όλα τα στοιχεία της φύσης κάνουν φανερό ότι πια ο χειμώνας τελείωσε και είμαστε κανονικά στην άνοιξη.


Με τον ερχομό της άνοιξης, ο άνθρωπος θέλοντας να συμμετάσχει σ' αυτό το πανηγύρι της χαράς και της ευτυχίας, έπρεπε να επινοήσει κάτι, που θα έφερνε γέλιο, χαρά, και ευχαρίστηση μετά από την παγωνιά και το κλείσιμο του χειμώνα. Τι επινόησε λοιπόν; Το πρωταπριλιάτικο ψέμα, που έχει τις ρίζες του στον 15ο αιώνα και που τελικά επικράτησε τις μέρες μας και έχει γίνει πλέον έθιμο.
Το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά. Έτσι ενώ όλη η άλλη Ευρώπη την πρωτοχρονιά την γιόρταζε την 1 Ιανουαρίου, οι Γάλλοι, ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν, και την γιόρταζαν την 1 Απρίλη.
Όταν το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος θ' αποφάσιζε να το αλλάξει, καθιερώνοντας ως πρώτη του έτους την 1 Ιανουαρίου, συνάντησε έντονες αντιδράσεις από ορισμένους ένθερμους οπαδούς του εθίμου, οι οποίοι επέμεναν σε πείσμα όλων των άλλων να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά. Οι άλλοι που δέχτηκαν την αλλαγή πείραζαν τους «παραδοσιακούς» με κάλπικα πρωτοχρονιάτικα δώρα και πιπεράτα ψέματα.


Αλλη εκδοχή είναι η εξής: Οι Γάλλοι πάλι ονόμαζαν το πρωταπριλιάτικο ψέ­μα «ψάρι του Απρίλη» και η εξήγηση είναι, ότι οι Κέλτες λόγω του καλού καιρού άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απρι­λίου. Όμως συχνά η φτωχή ψαριά διέψευδέ τις ικανότητες τους, και οι ψαράδες γύριζαν στα σπίτια τους μ' άδεια τα χέρια, αλλά με την φαντασία να οργιάζει και να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα κατά τις ημέρες που ψάρευαν.
Όποια εκδοχή κι αν πάρουμε ως επικρατέστερη εκείνο που έχει σημασία είναι ότι μέχρι τις ημέρες μας το πρωταπριλιάτικο αστείο έχει καθιερωθεί σαν έθιμο και μάλιστα δημοφιλέστατο. Ίσως η ανάγκη του ανθρώπου να σπάσει την ρουτίνα της ζωής του και να ξεφύγει από την καθημερινότητα είναι αυτό που το έκανε δημοφιλές και το καθιέρωσε. Ίσως πάλι γιατί το γέλιο στον κόσμο σήμερα, μέσα στα τόσα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει, έχει γίνει αρκετά σπάνιο και με το έθιμο του πρωταπριλιάτικου ψέματος, βρίσκει την ευκαιρία να εκτονωθεί. Ίσως γιατί κάποιες φορές «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» όπως λέει και ένα ωραίο τραγούδι, ομορφαίνουν την ζωή, υλοποιώντας έστω και εικονικά τις πιο κρυφές επιθυμίες μας.
Ο άνθρωπος σαν έλλογο Ων που είναι, δεν αντέχει την ρεαλιστική, ψυχρή αλήθεια της καθημερινότητας. Έχει ανάγκη το ψέμα για να ελπίζει και να οραματίζεται το μέλλον.
Έτσι το πρωταπριλιάτικο ψέμα παραμένει στις μέρες μας, γιατί ο κόσμος το βρίσκει διασκεδαστικό και ευχάριστο, και γιατί αισθάνεται την ανάγκη να γελάσει και να περιπαίζει ο ένας τον άλλον.
Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά . Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα. Στη Θράκη το βρόχινο νερό της Πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό και γι’ αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλι και πίνει απ’ αυτό ο άρρωστο
Ας υποδεχόμαστε λοιπόν τον Απρίλιο με κέφι και διάθεση για τα μεγαλύτερα ψέματα.

Ένα κολιεδάκι με  καφέ  δερματάκι και λουλούδια από σφυρηλατημένο φύλλο χαλκού.




ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!

 

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Χαρταετοί!



Η Καθαρά Δευτέρα, πρώτη ημέρα της Σαρακοστής, γιορτάζεται συνήθως στην εξοχή με νηστίσιμα αλλά και μπόλικο κρασί. «Επειτα κανείς κανών δεν απαγορεύει το κρασί» έγραφε ο Γεώργιος Α. Μέγας.Το έθιμο απαιτεί άζυμο ψωμί, δηλαδή λαγάνα, και νηστίσιμα καλούδια όπως κρεμμύδια και σκόρδα, ταραμοσαλάτα, τουρσιά, ελιές, φασολάδα, χαλβά κ.ά.Απαιτεί όμως και πέταγμα του χαρταετού, τον οποίο παλαιότερα οι Ελληνες-πριν εισβάλλουν στην καθημερινότητα μας τα made in china   πλαστικά προϊόντα- κατασκεύαζαν μόνοι τους με καλάμια, χαρτί και... μαεστρία στα ζύγια
.Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη ότι οι χαρταετοί αποτελούν επινόηση των ανατολικών λαών είναι έθιμο με ρίζες από την Ελλάδα.«Το περίεργο είναι ότι και η ελληνική αρχαιότητα δεν έλειψε από την πρωτοβουλία της αεροτεχνικής αυτής του χαρταετού» αναφέρει στα «Πασχαλινά και της Ανοιξης» ο λαογράφος Δημ. Λουκάτος. Και συνεχίζει: «Παραδίδεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντος (Δ' αιώνα π.Χ.) εχρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αετό....

Τον 4ο π.Χ. αι., στην αρχαία Ελλάδα, σύμφωνα με τις πηγές, ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντος χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αϊτό. Παλαιότερη αναφορά θα μπορούσε να θεωρηθεί η απεικόνιση σε ελληνικό αγγείο της κλασικής περιόδου μιας κόρης που κρατά στα χέρια της λευκή σαΐτα δεμένη με νήμα, ένα είδος αϊτού δηλαδή, και την οποία ετοιμάζεται να πετάξει. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρήση του χαρτιού δεν ήταν ακόμη γνωστή, εικάζουμε ότι τα χρόνια εκείνα, τα όποια πειράματα ή παιχνίδια με αϊτούς θα πρέπει να τα έκαναν με πανί, αντίστοιχο με αυτό που χρησιμοποιούσαν στα πλοία έως και τα μεσαιωνικά χρόνια. Πολύ αργότερα, ο Μάρκο Πόλο, γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό στη Μεσαιωνική Ευρώπη.
Χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως: για τη μέτρηση της Θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων, για μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού, αλλά ακόμα και για αεροφωτογραφίσεις. Έσωσε ναυαγούς, έστειλε στρατιωτικά σήματα, κίνησε κάρα, ακόμα και αυτοκίνητα.

Οι χαρταετοί και χώρες…

Σε κάθε χώρα, το πέταγμα του χαρταετού παίρνει μια εντελώς διαφορετική διάσταση, καθώς με διάφορους τρόπους, συσχετίζεται με τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου. Πάντως, είτε ως παιχνίδι και συνήθεια του χθες είτε ως παιχνίδι του σήμερα μα και του αύριο, το πέταγμα του χαρταετού έχει τη δύναμη, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους του έτους για κάθε χώρα, να ξεσηκώνει σε όλο τον κόσμο μικρούς και μεγάλους και να τους παρασύρει σ’ ένα διαφορετικό, αλλά πάντοτε πολύχρωμο πανηγύρι χαράς.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα ονόματα των χαρταετών δεν είναι διαφορετικά μόνο από χώρα σε χώρα, αλλά πολλές φορές και από περιοχή σε περιοχή μέσα στην ίδια χώρα. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα, τον χαρταετό στη Θράκη τον λέμε και πετάκι, στα Επτάνησα και Φύσουνα, ενώ γενικά τους εξάγωνους αϊτούς τους λέμε και σμυρνάκια.
Για τα ελληνικά κούλουμα, ο χαρταετός κατασκευαζόταν πάντα από τα ίδια τα παιδιά, με ή χωρίς τη βοήθεια των δικών τους, με απλά υλικά, όπως χαρτί, καλάμι ή λεπτό πηχάκι, σπάγγο και εφημερίδες και με περισσεύματα από τις αποκριάτικες κορδέλες

'Ετσι λοιπόν λόγω ης ημέρας, έφτιαξα και εγώ τους δικούς μου χαρταετούς, μόνο που δεν πέταξαν στον γαλάζιο ουρανό αλλά έγιναν στολίδια για μένα!

Χαρταετός καρφίτσα από μέταλλο και χρώματα.


Σκουλαρίκια σφυρήλατα


Σκουλαρίκια με πολύχρωμο κερωμένο κορδόνι.

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Θαλασσοξυλόψαρο!!!!

Όταν η φύση δημιουργεί..........


Ένα ψάρι από θαλασσόξυλο χωρίς καμμία μα καμμία επέμβαση από εμένα.Το βρήκα θαμμένο μέσα στην άμμο στην πρώτη μεσημεριάτικη "καλοκαιρινή" λιακάδα του Μάρτη!

Δεν είναι φανταστικο;

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Ημέρα της Γυναίκας


Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια -Fotos από τον Παγκόσμιο ιστό.

Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας (Διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών) εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε έτους. 
Έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. 
Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών. Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία


. Παραδοσιακά, ενώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών και ακτιβιστές διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους για βελτίωση της θέσης των γυναικών, καθώς και να εορτάσουν τις νίκες και τα επιτεύγματα του κινήματος.


Η Παγκόσμια ημέρα των γυναικών ξεκίνησε ως ένας εορτασμός στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Σήμερα, σε πολλές περιοχές, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες όπως συμβαίνει και με τη Γιορτή της Μητέρας και την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.


 Σε άλλες περιοχές, ωστόσο, η αρχική παραμένει ισχυρή η αρχική πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητα των γυναικών.
Ο εορτασμός καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911


Όμως τι συμβαίνει στην καθημερινότητά μας; 
Γυναίκες άνεργες! Γυναίκες που απολύονται καθημερινά!
Γυναίκες μάνες που το πολυτεκνικό επίδομα είναι "πολυτέλεια" και κόβεται!
Γυναίκες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για να βρουν δουλειά!
Γυναίκες που γυρίζουν στο σπίτι των γονιών τους γιατί δεν τα βγάζουν πέρα!
Γυναίκες που προσπαθούν να συντηρήσουν την μονογονεϊκή οικογένειά τους!
Γυναίκες που ζουν στα όρια της φτώχειας!
Γυναίκες που ξημερώνει η μέρα και έχουν άδειο πιάτο στο τραπέζι!


Η Ελλάδα, η Μάνα, η Σύζυγος, η Ελευθερία,   η Δικαιοσύνη,  η Ισότητα, ,η Φωνή, η Πρόοδος, η Επιστήμη, η Αγάπη, η Πίστη, η Ηθική, η Γνώση, η Παιδεία, η Ευτυχία, η Αξία   … και πολλές αξίες ακόμη γένους θυληκού.

Μας έδωσαν τη γιορτή αλλά σήμερα μας στερούν πολλά!
Ας μας δώσουν λοιπόν ότι έχουμε στερηθεί και τους χαρίζουμε την γιορτή!
Τόσα χρόνια τώρα ψάχνουμε  να βρούμε τι κέρδισε η γυναίκα στα πολλά χρόνια που πέρασαν μετά την πρώτη  διαμαρτυρία εργαζόμενων γυναικών.


Τόσα χρόνια, απαριθμούμε νούμερα,  φτιάχνουμε νόμους που δεν τηρούνται,  τιμάμε γυναίκες της διανόησης, της πολιτικής, της επιστήμης…
Τόσα χρόνια  φωνάζουμε για ίσα δικαιώματα 
Τι ποιο φυσικό; Το ίσο είναι ίσο, η δεν είναι !


Πάρτε λοιπόν πίσω τη γιορτή και δώστε μας ότι πραγματικά μας ανήκει!