Κύκνος από θαλασσόξυλα!

Στην ελληνική μυθολογία αναφέρονται τέσσερα διαφορετικά πρόσωπα με το όνομα Κύκνος.  Ο γιος του θεού Άρη, ο γιος του θεού Ποσειδώνα, ο  γιος του Σθενέλου και ο  γιος του Απόλλωνα Ο πιο διάσημος ήταν ο γιος του θεού Άρη και της Πελοπείας ή της Πυρήνης

Στην ελληνική μυθολογία γνωστή επίσης η ωραία Λήδα και ο κύκνος  κατά τον οποίον όταν ο Δίας την είδε στον Ταΰγετο ή στη μικρή νησίδα «Πέφνον» προ των θαλαμών, την ερωτεύθηκε και ζητώντας τη βοήθεια της θεάς Αφροδίτης, η οποία τον μεταμόρφωσε σε Κύκνο λαμβάνοντας η ίδια μορφή αετού καταδιώκοντάς τον. Τους είδε η Λήδα και αισθανόμενη συμπάθεια προς τον κύκνο έσπευσε να τον σώσει παίρνοντάς τον μέσα στην αγκαλιά της. Λίγο αργότερα η Λήδα κατ΄ άλλους γέννησε δύο αυγά ή κατ΄ άλλους ένα αυγό!

Όμως υπάρχει και ένα παραμύθι! Ένα παραμύθι από το οποίο ξεπήδησε και ο δικός μου κύκνος.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σ' ένα καταπράσινο αγρόκτημα μια πάπια. Είχε φτιάξει ανάμεσα σε κάτι καλάμια μια μικρή φωλιά κι εκεί κλωσούσε τα αυγά της. Ώσπου μια μέρα τα αυγά άρχισαν να ραγίζουν κι από μέσα ξεπρόβαλαν όμορφα, κίτρινα παπάκια όμως βγήκε και  ένα πλασματάκι που είχε γκρίζο τρίχωμα και ήταν πιο άσχημο απ τα άλλα παπάκια.

Ο καιρός περνούσε κι ενώ τα αδέρφια του γινόταν όλο και πιο όμορφα αυτό φαινόταν όλο και πιο άσχημο δίπλα τους. Τα ζώα του αγροκτήματος το κορόιδευαν, το ίδιο και τα αδέρφια του ώσπου αναγκάστηκε να φύγει και να ζήσει μόνο του. Μια μέρα εκεί που κολυμπούσε είδε κάποια πανέμορφα μεγάλα πουλιά να πετούν στον ουρανό όμως φοβήθηκε μην το κοροϊδέψουν και κρύφτηκε σε μια σπηλιά. Την άνοιξη που ξαναβγήκε να κολυμπήσει είδε το είδωλό του στο νερό και έμεινε έκπληκτο!  Δεν ήταν πια το γκρίζο και άσχημο παπάκι αλλά ένας μεγάλος και όμορφος κύκνος! Λίγο πιο κει είδε τα όμορφα πουλιά που είχε θαυμάσει τότε, την ώρα που πετούσαν. Ένα από αυτά, το πλησίασε και τον κάλεσε μαζί τους. Αποφάσισε να ακολούθησε τους κύκνους στα μακρινά ταξίδια τους και έτσι γνώρισε όλο τον κόσμο. Καμιά φορά περνούσε απ' το αγρόκτημα να δει τη μαμά του. Κι όλα τα ζώα το θαύμαζαν και το ζήλευαν γιατί ήταν ένας όμορφος κύκνος!!!

Δύο ξύλα λοιπόν ένα που ξέβρασε κάποια στιγμή η θάλασσα και ένα που απόμεινε όταν κόπηκε ένα ξεραμένο κλαρί από έναν γέρο πλάτανο, έγιναν ο "δικός μου" κύκνος!

Τα δύο ξύλα ενώθηκαν με δύο βίδες στον λαιμό και δύο στο σώμα και ο κύκνος πήρε την θέση του περιμένοντας κάποια στιγμή το ταίρι του!