Βραχιόλι (Bracelet)

Βραχιόλια μα σύρμα και χάντρες για την σημερινή ανάρτηση αλλά και λίγα λόγια για την ιστορία του βραχιολιού σαν κόσμημα!


Σχ. 11102912 -1

Σύρμα και ξύλινες χάντρες σε διάφορα σχήματα και χρώματα σε καφέ χρώμα σε συνδυασμό με το χρώμα του ξύλου





                                                       
                                                                
                                               Σχ. 11102912 -1α











Ιστορική αναδρομή.

Κόσμημα κυκλικού σχήματος που φοριόταν στον καρπό ή στο κατώτερο τμήμα του βραχίονα, και το οποίο μερικές φορές σχημάτιζε πλήρη κύκλο, ενώ άλλες φορές είχε άνοιγμα ή κάποιο κούμπωμα

Τα αρχαία βραχιόλια ήταν φτιαγμένα από μπρούντζο, γυαλί, σίδερο, ασήμι και χρυσό, και συχνά ήταν πλούσια στολισμένα, μερικές φορές με πετράδια.

Η Ελληνική λέξη αλλά και η Αγγλική έχουν σαν ρίζα το λατινικό 'brachile' που σημαίνει στολίδι του βραχίονα. Η λατινική λέξη αναφέρεται στην παλιότερη ελληνική λέξη βραχίων. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το όνομα «ψέλιον», και οι Βυζαντινοί την λέξη περικάρπιον.

Σχ. 11102012- 2

  


Σύρμα και γιαλόπετρες σε ακανόνιστο
σχήμα και βαθυγάλανο χρώμα για το δεύτερο βραχιόλι ενώ οι λεπτομέρειες είναι από χάντρες σε χρώματα τρικυμισμένης  θάλασσας









 
Βραχιόλια από κόκαλα φορούσαν ήδη  οι άνθρωποι των σπηλαίων, 40.000 χρόνια πριν. Τα βραχιόλια ήταν αγαπημένο κόσμημα των ανθρώπων, γυναικών και ανδρών σε όλες  τις ιστορικές περιόδους.    Ένας τύπος βραχιολιού που κατά καιρούς έχει φορεθεί, είναι το βραχιόλι του ποδιού, που φοριέται πάνω από τον αστράγαλο. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν αυτό το βραχιόλι  «περισφύριον», και ήταν δημοφιλές από τις γυναίκες στη Ρώμη, αλλά και από άνδρες και γυναίκες στις περιοχές που άνθισε ο πολιτισμός  των Κελτών.

   Στην αγγλική γλώσσα χρησιμοποιούν και την λέξη “bangle” όταν αναφέρονται στα σταθερά βραχιόλια (αυτά που δεν είναι εύκαμπτα).

Στην αρχαία Αίγυπτο, άντρες και γυναίκες στολίζονταν με θαυμάσια βραχιόλια, σχεδόν πάντοτε επίπεδα ή ταινιοειδή, τεκμήρια της υψηλής στάθμης της βιοτεχνίας που άνθισε παράλληλα με τις μεγάλες τέχνες. Το βραχιόλι ήταν επίσης πολύ διαδεδομένο στους Ασσύριους, στους Εβραίους και γενικά σε όλους τους ασιατικούς λαούς. Στην Κίνα, τα πρώτα βραχιόλια –πιθανώς ινδικής προέλευσης και κατασκευασμένα συνήθως από νεφρίτη ή ξύλο με ένθετες διακοσμήσεις– εμφανίστηκαν πολύ αργά· μόλις τον 1ο αι. μ.Χ

Οι Εβραίοι φορούσαν βραχιόλια, τα οποία ήταν από την αρχαιότητα πολύ διαδεδομένα στην Παλαιστίνη, όπου οι αρχαιολόγοι έχουν βρει αρκετά βραχιόλια, φτιαγμένα από διάφορα υλικά, ιδιαίτερα από μπρούντζο. Ο υπηρέτης του Αβραάμ έδωσε στη Ρεβέκκα έναν χρυσό κρίκο για τη μύτη και δύο βραχιόλια (εβρ., τσεμιδίμ) που είχαν βάρος δέκα σίκλους (114 γρ.) χρυσάφι. (Γε 24:22, 30, 47) Στα λάφυρα πολέμου που πήραν οι Ισραηλίτες από τους Μαδιανίτες υπήρχαν και βραχιόλια, τα οποία ήταν ανάμεσα στα πολύτιμα αντικείμενα που πρόσφεραν στον Θεό.—Αρ 31:50.

Σχ. 11102012 - 3

Το τρίτο βραχιόλι και αυτό από σύρμα και χάντρες σε

τυρκουάζ και φθινοπωρινά μελί χρώματα

 

Μέσω του Ιεζεκιήλ, ο Θεός παρουσίασε τον εαυτό του να στολίζει την Ιερουσαλήμ με βραχιόλια και άλλα κοσμήματα. Αλλά εφόσον εκείνη είχε χρησιμοποιήσει αυτά τα ωραία αντικείμενα για ειδωλολατρικούς σκοπούς και είχε εκπορνευτεί, ο Ιεχωβά προείπε ότι θα την τιμωρούσε και θα της έπαιρνε τα κοσμήματά της. (Ιεζ 16:11, 17, 38, 39) Τα βραχιόλια (εβρ., σαιρώθ) ήταν ανάμεσα στα πράγματα που ο Ιεχωβά είπε ότι θα αφαιρούσε από τις υπεροπτικές «κόρες της Σιών».—Ησ 3:16, 19.

Οι μονάρχες φορούσαν βραχιόλι ή περιβραχιόνιο στον άνω βραχίονα (εβρ., ’ετσ‛αδάχ) ως έμβλημα της βασιλικής τους εξουσίας ή κυριαρχίας. Το βραχιόλι που φορούσε ο Βασιλιάς Σαούλ του Ισραήλ στο βραχίονά του μπορεί να είχε τέτοια σημασία

Στους κελτικούς λαούς στολίζονταν με βραχιόλια κυρίως οι άντρες. Ήταν πολύ διαδεδομένα κοσμήματα, σε ποικίλα σχήματα, λεία ή στριφτά, με έντυπες διακοσμήσεις· πολλά από αυτά τα βραχιόλια βρέθηκαν σε τάφους ηγεμόνων τους.

Σχ.11102012 - 4

Ένα ακόμη σχέδιο από σύρμα και χάντρες απομίμηση το μάτι της τίγρης

Στο Μεσαίωνα, με την αυστηρότητα των ενδυμάτων, ιδιαίτερα στη Δύση, το βραχιόλι παράκμασε για να αναφανεί και πάλι στην Αναγέννηση και να γίνει, όταν επικράτησε η μόδα των κοντών μανικιών, ίσως το πιο διαδεδομένο γυναικείο κόσμημα. Είχε συχνά δύο σειρές μαργαριταριών και χρυσό κούμπωμα στολισμένο με πολύτιμα πετράδια. Τα βραχιόλια του 17ου αι., μολονότι σχεδιασμένα με μεγαλύτερη φαντασία, δεν είχαν ουσιαστικές διαφορές από τα αναγεννησιακά· όμως τον επόμενο αιώνα η όψη τους άλλαξε σημαντικά με την προσθήκη νέων στοιχείων, όπως ήταν οι καμέες, οι μινιατούρες, οι μικρές προσωπογραφίες κ.ά. Το βραχιόλι, περιορισμένο για ένα διάστημα από το αυστηρό πνεύμα της Γαλλικής επανάστασης, επανεμφανίστηκε λίγο αργότερα, πιο πολύπλοκο μάλιστα, με περισσότερες στροφές και φοριόταν επάνω από τα μανίκια και τα μακριά γάντια. Τον 19ο αι. τα βραχιόλια, σχεδόν πάντοτε χρυσά, είχαν διάφορα σχήματα ταινιοειδή, σκληρά, με ένθετες πέτρες ή καμέες, μαργαριταρένια με πολύτιμα χρυσά κουμπώματα και πολλά άλλα. Στην εποχή μας τα βραχιόλια διατηρούν την ποικιλία των σχημάτων συνεχίζοντας παραδοσιακά μοτίβα ή εμφανίζοντας ασυνήθιστα και πρωτότυπα σχέδια. Είναι προϊόντα μιας εξελιγμένης και λεπτής βιοτεχνίας και μεγάλης ειδίκευσης, σχεδιάζονται μάλιστα πολλές φορές από μεγάλους καλλιτέχνες, ζωγράφους ή γλύπτες.