Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

ΜΑΡΤΗΣ Ή ΜΑΡΤΙΑ


   Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.


Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

Ο Μάρτης όμως είναι και ένας μήνας με πολλές παροιμίες κυρίως λόγω του άστατου καιρού του. Άλλωστε το αποδεικνύει μια χαρά, αφού τώρα που ακόμα δεν πάτησε το πόδι του, βρέχει καταρρακτωδώς και σίγουρα σε πολλές περιοχές, θα κάνει θριαμβευτική είσοδο χιονοσκέπαστος σε κατάλευκο χαλί1 

Ας δούμε λίγες από τιςπολλές παροιμίες που έχει πολύ  σωστά πει ο λαός μας. 

Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.

Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει και πότε γελάει

«Mάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Και σαν τύχει και θυμώσει, μες στο χιόνι θα μας χώσει.»

«Ο Αύγουστος για τα πανιά κι ο Μάρτης για τα ξύλα.»

«Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος,
πέντε φορές εχιόνισε,
και πάλι το μετάνιωσε,
πως δεν εξαναχιόνισε»

«Του Mάρτη του αρέσει,
να είναι πάντα στο διπλό,
μια στις δέκα να έχει ήλιο,
και τις άλλες ξυλιασμό.»

«Οπόχει κόρην ακριβή,
το Μάρτη ήλιος μην τη δει».  και πολλές άλλες

Σήμερα λοιπόν θα σας δείξω και πάλι θαλασσόξυλα, όχι δικές μου κατασκευές, αλλά θαύματα ..... της φύσης. Θαύματα της δύναμης του νερού και του χρόνου, που με άπειρη υπομονή και τέχνη καταφέρνουν να ξεπεράσουν και τον καλύτερο καλλιτέχνη.

Εγώ τον είπα σκύλο γι΄ αυτό του έβαλα και αλυσίδα, άλλοι το χαρακτήρισαν σαν πάπια, εσείς δείτε και αποφασείστε!







Και συνεχίζουμε... πόσο δύσκολο ή εύκολο άραγε ήταν το επόμενο;




Και το τρίτο! Άραγε ένα προϊστορικό ζώο που τρέχει να ξεφύγει από τον κυνηγό του ή ένα ζευγάρι παλαιστών που μάχεται για την νίκη. Αν ήταν μεγαλύτερο ίσως και ένα κάθισμα να απολαμβάνεις τα κύματα της θάλασσας και τους ήχους του αέρα!



Συνδιασμός αρκετών θαλασσόξυλων με βοήθησαν να φτιάξω το φωτιστικό που ακολουθεί για να  στολίζει αλλά και να φωτίζει με απλό και φυσικό τρόπο το τραπέζι της εξοχής.







ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

...και μην ξεχνάτε

Άμα  μπει  ο  Μάρτης
ο  χειμώνας  πέρασε!!!

 

3 σχόλια: