Πού πας καραβάκι!

"Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;

Σε μάχεται η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι;

Ανέμοι σφυρίζουν και πέφτει νερό,

πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;"

_"Για χώρα πηγαίνω πολύ μακρινή

θα φέξουνε φάροι πολλοί να περάσω

βοριάδες, νοτιάδες θα βρω μα θα φτάσω

με πρίμο αγεράκι, μ' ακέριο πανί."

_"Κι αν οι κάβοι σου στήσουν τη νύχτα καρτέρι;

Απάνω σου αν πέσει το κύμα θεριό

και πάρει τους ναύτες και τον τιμονιέρη;

Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;"

«Ψηλά στο εκκλησάκι του βράχου, που ασπρίζει,

για μένα έχουν κάμει κρυφή λειτουργία ·

ορθός ο Χριστός το τιμόνι μου αγγίζει,

στην πλώρη μου στέκει η παρθένα Μαρία.»

                                                     Το ευλογημένο καράβι

                                                       Ζαχαρία Παπαντωνίου

Τίποτα δεν φοβήθηκα ούτε ανέμους , ούτε την θάλασσα! Πανί γερό και λευκό σαν τον Αιγαιοπελαγίτικο γλάρο είχα και ταξίδεψα με πρίμο αγέρι, να γίνω δώρισμα για έναν μικρό μπόμπιρα που βαφτίστηκε στην Παναγιά της Τήνου και πήρε το όνομα Κωνσταντίνος!

Το σκαρί μου σε χρώματα άσπρο - μπλέ σαν τα χρώματα της κρυστάλλινης θάλασσας του νησιού και κατάρτι μου μπλέ  να χαιρετά περήφανα τους φάρους της ρότας μου!