Η Μεταξένια...

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια πριγκίπισσα που την έλεγαν Μεταξένια και καταγόταν από  έναν μακρινό μέρος την Μεταξοχώρας. Στην Μεταξοχώρα ήταν όλα από μετάξι και χρώμα ! Τα εξωτικά  φυτά της άνθιζαν με μεταξολουλούδα και τα μεταξένια της δάση έλαμπαν κάτω από έναν ολόλαμπρο κατακίτρινο μεταξένιο ήλιο! Στα ποτάμια κυλούσε μεταξένιο νερό που όλα κατέληγαν σε μια μεγάλη λίμνη την Μεταξολίμνη ενώ παραδεισένια πουλιά με μεταξωτό φτέρωμα  πετούσαν ελεύθερα στον ουρανό της Μεταξοχώρας!

 Στις όχθες αυτής της λίμνης ήταν χτισμένο το τεράστιο παλάτι της Μεταξένιας.

Η Μεταξένια κάθε πρωί φορούσε και ένα   διαφορετικό  μεταξωτό φόρεμα και καθρεφτιζόμενη στην ήρεμη  επιφάνεια  της  λίμνης  θαύμαζε την ομορφιά της και ρωτούσε τους μεταξουπηκόους της αν έχουν δει  πιο όμορφα φορέματα από τα δικά της και κάθε μέρα έπαιρνε την ίδια απάντηση: «Σαν το μετάξι Μεταξένια μας ποτέ!» Η  Μεταξένια μετά από αυτό γέλαγε ευτυχισμένη και η ευτυχία της έδινε δύναμη και ζωή σε όλο το βασίλειο της Μεταξοχώρας.

Οι μέρες πέρναγαν οι εποχές άλλαζαν  αλλά η μεταξένια φύση  δεν έχανε ποτέ την ομορφιά της και τα χρώματά της!  Η Μεταξολίμνη συνέχιζε να καθρεφτίζει την ομορφιά της Μεταξένιας ενώ οι υπήκοοι της συνέχισαν να θαυμάζουν την ομορφιά των φορεμάτων της.

Μα ένα πρωινό, ένα πρωινό από αυτά που μεγαλύτερη αξία έχει η σιωπή και όχι οι λέξεις αν δεν είναι αυτές που πρέπει  μετά από την ερώτηση της Μεταξένιας για το καινούριο της φόρεμα και το ΌΧΙ  των μεταξουπήκόων της, την ώρα που το χαμόγελο έσκαγε στα χείλη της Μεταξένιας ακούστηκε ένα μικρό μα δυνατό και καθαρό Ναι!!!

Ω τι σύμφορα!!!! Ποιος ήταν αυτός που ξεστόμισε τέτοια λέξη! Ποιος ήταν αυτός που θάμπωσε το γέλιο της πριγκίπισσας και την ομορφιά της!!! Να βγει αμέσως να δώσει εξηγήσεις! Στο μεταξύ όλα στο Μεταξοβασίλειο, άρχισαν να θαμπώνουν και να μαραίνονται γιατί δεν ακούστηκε το μεταξένιο γέλιο της Μεταξένιας που ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα!

 

  

 

Και νάσου ένα ανθρωπάκι ολόλευκα ντυμένο που καταγόταν από την χώρα του βαμβακιού, την Βαμβακόχωρα, φορτωμένο με μια μεγάλη βαλίτσα που την άφησε στα πόδια της πριγκίπισσας έσκυψε και χάιδεψε την μεταξένια άκρη του φορέματος της Μεταξένιας που ήταν έτοιμη να κλάψει!

--Μην κλαις Μεταξένια μου! Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω! Αντίθετα μάθαμε στην Βαμβακοχώρα για την ομορφιά σου και ήρθα να σου φέρω και εγώ φορέματα! Φορέματα της χώρας μου, από βαμβάκι γιατί πρέπει να ξέρεις ότι την ομορφιά δεν την βρίσκουμε στα ρούχα που φοράμε αλλά η ομορφιά κρύβεται μέσα μας, υπάρχει στην ψυχή μας και ότι και να φορέσουμε αυτή θα βρει τρόπο να φανερωθεί! 

Αυτά είπε και έβγαλε από την βαλίτσα του φορέματα βαμβακερά, κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της πριγκίπισσας που σαν τα φόρεσε όλοι και πάλι θαύμασαν την ομορφιά της και άρχισαν να δυνατά να το λένε στην Μεταξένια!

Τότε η Μεταξένια ντυμένη στο λευκό βαμβακερό της φόρεμα άρχισε δυνατά να γελάει και να χαρίζει τα φορέματά της ς αφού κατάλαβε την δύναμη της ψυχικής ομορφιάς! 

Όλα τότε έλαμψαν και πάλι κάτω από τον ολοκίτρινο μεταξένιο ήλιο και τα χρώματα της  φύσης της Μεταξοχώρας έγιναν ακόμα πιο έντονα, ακόμα πιο λαμπερά, ακόμα πιο όμορφα και πέρασαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

Τα φορέματα έγιναν πελότες για καρφίτσες, αποθηκεύτηκαν σε μια κούτα και θα λάβουν μέρος σε bazaar όχι της Μεταξοχώρας αλλά της περιοχής μου για να δώσουν χαμόγελα στα χειλάκια κάποιων παιδιών!

Πασχαλιάτικα αυγά!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!!!!





και ελπίζω και εύχομαι να έφερε σε όλο τον κόσμο υγεία και αγάπη!
Εύχομαι όλοι να είχατε μια υπέροχη μέρα με αγαπημένα σας πρόσωπα!

Τσουγκρίσατε όλοι φαντάζομαι τα αυγά σας και σίγουρα  υπήρχε νικητής! Έχετε αναρωτηθεί άραγε  τον συμβολισμό αυτού του εθίμου; Βάφοντας και στολίζοντας τα δικά μου αυγά έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα τις πληροφορίες που σας αναφέρω!
Παραδοσιακά αυγά

Στην Ελλάδα, τα αυγά αυτά βάφονται κατά κύριο λόγο κόκκινα (αν και δεν είναι ασυνήθιστη ποικιλία χρωμάτων ή και σχεδίων), ενώ  η μόδα δεν έχει αφήσει ανέγγιχτο και αυτό το έθιμο ωθώντας μας στην δημιουργία πραγματικών αριστουργημάτων.

Τα αυγά βάφονται παραδοσιακά τη Μεγάλη Πέμπτη και αρχίζουν να καταναλώνονται την Κυριακή του Πάσχα. Το αβγό συμβολίζει την γονιμότητα και την δημιουργία ενώ σύμφωνα με άλλους συμβολίζει την αναγέννηση του κόσμου και την ανανέωση της φύσης. Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει το αίμα που έχυσε ο Χριστός όταν σταυρώθηκε. Τα αβγά βάφονται την Μεγάλη Πέμπτη η οποία είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, όπου ο Χριστός πρόσφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του, έτοιμος να θυσιαστεί για να ελευθερώσει τον κόσμο από τα δεσμά της αμαρτίας.

Τσούγκρισμα των αυγών

Μέρος του εθίμου των πασχαλινών αυγών είναι και το τσούγκρισμα. Πριν από την κατανάλωσή τους, ιδιαίτερα στο πασχαλινό τραπέζι, ο καθένας διαλέγει το δικό του αυγό και το τσουγκρίζει με αυτό άλλου. Όποιος έχει το αβγό που δεν έσπασε, το τσουγκρίζει στη συνέχεια με το αυγό τρίτου και ούτω καθεξής μέχρι να αναδειχθεί αυτός που έχει το πιο ισχυρό αυγό. Σύμφωνα με την παράδοση το αβγό είναι σύμβολο ζωής και όπως σπάει κατά τη διαδικασία του τσουγκρίσματος, έτσι έσπασε και ο τάφος από τον οποίο βγήκε ο Χριστός.

Το αυγό, βέβαια, σε όλες σχεδόν τις αρχαίες κοσμογονίες συμβόλιζε την γέννηση του σύμπαντος και της ζωής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σύμβολο των ορφικών Μυστηρίων πού ήταν ένα φίδι τυλιγμένο γύρω από ένα «αυγό», που συμβόλιζε τον κόσμο που περιβάλλεται από το Δημιουργικό πνεύμα. Στο επίπεδο της μύησης και της φιλοσοφίας, συμβόλιζε τον νεόφυτο που την στιγμή της μύησης έσπαγε το κέλυφος του αυγού και ένας καινούργιος πνευματικός άνθρωπος γεννιόταν.

Έτσι σήμερα σας παρουσιάζω  τα  πασχαλινά  αυγά που  στόλισαν το  εορταστικό, πασχαλινό τραπέζι  της οικογένειάς μου και των φίλων μας!

Θαλασσόξυλα για την πασχαλιά!!

Σήμερα που `ναι Πασχαλιά

σήμερα που `ναι Πασχαλιά κι ο κόσμος ξεφαντώνει

ο κόσμος ξεφαντώνει,

φιλιούνται ξένοι και δικοί, και φίλοι και γειτόνοι

Σαν την ημέρα τση Λαμπρής

σαν την ημέρα τση Λαμπρής να `ταν οι μέρες όλες

να `ταν οι μέρες όλες,

που ντύνονται οι κοπελιές και είναι σαν τις βιόλες

Χριστός Ανέστη, κοπελιά,

Χριστός Ανέστη κοπελιά, όμορφη μαυρομάτα

όμορφη μαυρομάτα

δώσ’ μου τσ’ αγάπης το φιλί και τις ντροπές παράτα

 

Ως αναστήθη ο Χριστός,

ως αναστήθη ο Χριστός κι εμένα θ’ αναστήσεις

έλα, κι εμένα θ’ αναστήσεις,

όταν αγάπη μου γλυκιά, θα με γλυκοφιλίσεις

Ώπα, Χριστός Ανέστη κοπελιά κι έλα να φιλιθούμε

είπα, έλα να φιλιθούμε,

έλα να σμίξουμε τα δυό, τον πόνο μας να πούμε

 

Ώπα δώσ’ μου τσ’ αγάπης το φιλί να μου διαβούν οι πόνοι

ώπα, να μου διαβούν οι πόνοι

σήμερα που `ναι Πασχαλιά, κανείς δε σε μαλώνει !

 

Ώπα, Πασχαλινή μου λογαριά, και μυρισμένη βιόλα

έλα, και μυρισμένη βιόλα,

δώσ’ μου τσ’ αγάπης το φιλί και πάρε μου τα όλα !

 

Ώπα, κόκκινα τριαντάφυλλα τση Άνοιξης θα μαζέψω,

έλα, τσ’ Ανοιξης θα μαζέψω,

και την ημέρα τση Λαμπρής σε σένα θα τα πέμψω...

Στίχοι:   Παραδοσιακό

Μουσική:   Παραδοσιακό

Περιοχή:   Κρήτη

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΥΓΕΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!

Θαλασσόξυλα για τα όνειρά μας!

Άσπρα καράβια τα όνειρά μας
για κάποιο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας.
Θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο
μυριστικό κι ευωδιαστό,
θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο.

Κι από ψηλά θα μας φωτίζει
το φεγγαράκι το χλωμό
κι από ψηλά θα μας φωτίζει.
Και θ’ αρμενίζουν, ω χαρά μας,
ίσα στο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας.

Στίχοι:  

Σωτήρης Σκίπης

Καράβι με θαλασσόξυλα έτοιμο να αράξει όπου το σύρει ο άνεμος, κάτω από το φως του φεγγαρόφωτου με τα ασπρόγκριζα πανιά του να φαντάζει σαν περήφανος αιγαιόγλαρος!
Διαστάσεις, 90 εκατοστά μήκος με 30 εκατοστά πλάτος το σκαρί και 1 μέτρο ύψος!
Τι λέτε θα βρει το λιμάνι του;

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!