Σπίτι με θαλασσόξυλα

Το σπίτι του δάσους από θαλλασόξυλα!

Μια φορά και ένα καιρό ο χειμώνας είχε θυμώσει πολύ μα πάρα πολύ με την αδιαφορία των ανθρώπων για το περιβάλλον τους γι αυτό έβαλε την πιο βαριά κάπα του, πήρε μπόλικο χιόνι στις τσέπες του, γέμισε και με βροχή τα παγούρια του και πήγε να επισκεφθεί τους ανθρώπους.… 

Σε πολύ λίγο καιρό, το πανέμορφο δάσος με τα καταπράσινα δέντρα, έλατα, πεύκα σφεντάμια, φιλίκια, αλλά και πλατάνια , αγριοκαστανιές και οξιές  που είχαν αρχίσει να χάνουν τα φύλλα τους για να ξεκουραστούν, σκεπάστηκαν με ένα παχύ  στρώμα κατάλευκο χιόνι   σαν βαρύ πέπλο των νεράιδων του δάσους. Της Ερατούς,  της Φιγαλίας, της Ευρυδίκης και της Τιθορέας.

Όμως αυτό ήταν ξαφνικό και όλα έγιναν πολύ γρήγορα!

Η αρκούδα δεν είχε προλάβει να ετοιμάσει την φωλιά στην κουφάλα  του γέρικου πλάτανου και ο σκαντζόχοιρος δεν είχε χωθεί στην φωλιά του για να ρίξει έναν χειμέριο υπνάκο μερικών μηνών!  Ο σκίουρος δεν μπορούσε να χοροπηδάει στα κλαδιά και να μαζεύει καρύδια και άλλους καρπούς, τα ποντικάκια, οι τυφλοπόντικες, τα σαλιγκάρια, τα σκουλήκια και οι νυχτερίδες έβαλαν τα κλάματα μη ξέροντας τι να κάνουν. Μία χελώνα αγκαλιάστηκε με τον ασβό και ξεκίνησαν για την κουφάλα της γέρικης οξιάς που τους είπε ένας βάτραχος που είχε φύγει με μεγάλα βήματα.

Εκεί στο δάσος ήταν και ένας ξυλοκόπος που μέρες τώρα, από το χάραμα του ήλιου μέχρι αυτός να γείρει κουρασμένος, έκοβε δέντρα. Δέντρα πολλά, μικρά και μεγάλα, γέρικα και νεαρά. Σήκωσε το κεφάλι του είδε τις χιονονιφάδες να στροβιλίζονται χαρούμενα στον ξέφρενο χορό τους πριν κατάκοπες κάτσουν στα κλαδιά των δέντρων και συνέχισε την δουλειά του ακόμη πιο βιαστικά ακόμη πιο απερίσκεπτα!

Ένας κόρακας κάλεσε σε συγκέντρωση όλα τα ζώα του δάσους και με την βοήθεια της σοφής κουκουβάγιας ενημέρωσαν όλα τα ζώα ότι έπρεπε να αφήσουν ότι κάνουν και να κάνουν τις χειμωνιάτικες δουλειές τους γιατί ο χειμώνας ήρθε θυμωμένος και βαρύς, γεμάτος μπόρες, καταιγίδες, κρύο και χιόνια!

Μα ο ξυλοκόπος δεν ήξερε την γλώσσα των ζώων και παρόλο το χιόνι συνέχισε να κόβει δέντρα. Ο χειμώνας θύμωσε ακόμη περισσότερο γιατί αυτός ήξερε ότι έτσι ο άνθρωπος καταστρέφει το περιβάλλον. Έτσι έριξε ακόμη περισσότερο χιόνι κάλυψε όλους τους δρόμους και τα μονοπάτια  και ο  ξυλοκόπος έχασε τον δρόμο της επιστροφής! Άρχισε να γυρίζει παγωμένος στο δάσος ψάχνοντας έναν τρόπο να γυρίσει πίσω και να γλιτώσει από τον θυμό του χειμώνα! Γύριζε και γύριζε μα πουθενά ο δρόμος, ούτε ένα μονοπάτι δεν ξεχώριζε!

Ώσπου ξαφνικά κάτι ξεπρόβαλε μπροστά του σαν κάποια από τις νεράιδες του χιονιού που  φέρνουν τον χειμώνα   και οδηγούν τις χιονονιφάδες να πέσουν και να καλύψουν τα πάντα με το άσπρο πέπλο τους  και  σαγηνεύουν τις καρδιές των ανθρώπων εδώ και αιώνες, να τον λυπήθηκε!

Μία καλύβα ξεπρόβαλε μπροστά του

.

Μία καλύβα, σπίτι σωστό, φτιαγμένο όχι  από κορμούς δέντρων μα από θαλασσόξυλα. Είχε πόρτα και παράθυρα και μια καμινάδα που σήμαινε και τζάκι. Χαρούμενος έτρεξε και χτύπησε την πόρτα αν και δεν κάπνιζε το τζάκι. Σαν δεν πήρε απάντηση, άνοιξε δειλά την πόρτα και μπήκε μέσα. Μα τι έκπληξη! Η καλύβα δεν ήταν ακατοίκητη, όλα τα ζώα του δάσους που δεν είχαν προλάβει να κάνουν τις ετοιμασίες τους για τον χειμώνα ήταν εκεί! Ήταν εκεί και κοιμόντουσαν του καλού καιρού!

Ο ξυλοκόπος τότε άναψε το τζάκι και πέρασε αυτός καλά και τα ζώα καλύτερα μέχρι που η άνοιξη νεράιδα σωστή ήρθε με το λουλουδένιο πολύχρωμο φουστάνι της και έδιωξε τον γεροχειμώνα να πάει πια να ξεκουραστεί!

Πριν όμως κλείσω θα ήθελα να σας δείξω δυο δωράκια .
Το ένα είναι από την αγαπημένη φίλη Φλώρα, με το blog Flora Gia για να με ευχαριστήσει για το καραβάκι   που κέρδισε στο giveaway των γενεθλίων του blog μου. Πολύ όμορφο. Δεν συμφωνείτε;

Το δεύτερο ένα δώρο συμμετοχής από την Κάτια και το blog της Stars and Icicles!

 

Ευχαριστώ κορίτσια!

Εύχομα σε όλες να έχετε καλή εβδομάδα!