Θαλασσόξυλα και άλλα

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Give away

Give away!

Γιατί give away με σκοπό να χαρίσεις κάτι με αγάπη και όχι μία ελληνική λέξη, από τις τόσες που διαθέτει η γλώσσα μας.

Λέξεις όπως δώρο, δωράκι, δώρισμα, χάρισμα, δεξίμι,μποναμάς,πεσκέσι και φαντάζομαι και άλλες λέξεις που χρησιμοποιούν σε τοπικές διαλέκτους, την ντοπιολαλιά δηλαδή της κάθε περιοχής;

Παρασύρθηκα στην πολυλογία;

Απλώς με ενοχλεί να χρησιμοποιούμε ξένες λέξεις για όρους που η γλώσσα μας είναι ιδιαίτερα πλούσια.

Το δώρισμα αυτό λοιπόν το σκεφτόμουν καιρό να το κάνω απλώς για κάποιους λόγους δεν το αποφάσιζα. Άλλο δώρο και άλλο λόγο είχα στο μυαλό μου αλλά αφού ο καιρός πέρασε αποφάσισα να σας χαρίσω ένα καραβάκι για γούρι για το 2013.

Η περίοδος συμμετοχής θα διαρκέσει από σήμερα 21 Νοεμβρίου έως τις 20 Δεκεμβρίου, ημέρα των γενεθλίων μου.

Δικαίωμα συμμετοχής όσες φίλες αφήσουν το σχόλιό τους στην ανάρτηση αυτή και ανήκουν στους φίλους αναγνώστες!

Αν θέλετε μπορείτε να το ανεβάσετε στο blog σας/

Καλή επιτυχία!!!!!!!!

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Πού πας, καραβάκι

«Πού πας, καραβάκι, με τέτοιον καιρό;
Σε μάχεται η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι;
Άνεμοι σφυρίζουν και πέφτει νερό,
πού πας, καραβάκι, με τέτοιον καιρό;»

«Για χώρα πηγαίνω πολύ μακρινή.
Θα φέξουνε φάροι πολλοί να περάσω.
Βοριάδες, νοτιάδες θα βρω, μα θα φτάσω
με πρίμο αγεράκι, μ' ακέριο πανί.»

«Κι οι κάβοι αν σου στήσουν τη νύχτα καρτέρι;
Απάνω σου αν πέσει το κύμα θεριό
και πάρει τους ναύτες και τον τιμονιέρη;
Πού πας, καραβάκι, με τέτοιον καιρό;»

«Ψηλά στο εκκλησάκι του βράχου, που ασπρίζει,
για μένα έχουν κάμει κρυφή λειτουργία
ορθός ο Χριστός το τιμόνι μου αγγίζει,
στην πλώρη μου στέκει η παρθένα Μαρία.»

Πού πας, καραβάκι (Ζαχαρίας Παπαντωνίου)

Καραβάκια κρεμάστρες. από ξύλο σανίδας και θαλασσόξυλα

η συνέχεια της προσφοράς μου με κατασκευές μου,

για το bazaar του Χαμόγελου του παιδιού στην Χαλκίδα.

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τους

εκτός από τα σανίδια και τα θαλασσόξυλα ήταν

καβίλιες για κατάρτια, γάζα και λινάτσα για πανιά

σπάγγος από λινάρι για τα δεσίματα και τις ανεμόσκαλες,

, κοχύλια, κορδέλες και χριστουγεννιάτικες φιγούρες.

Το ελληνικό παραδοσιακό καραβάκι αποτελεί παράδοση αλλοτινών

εποχών της χώρας μας, που τα παιδιά με αγάπη, χαρά

κατασκεύαζαν τα παιχνίδια τους.

Αποτελούσε, όμως, και ένα είδος σεβασμού, τιμής και καλωσορίσματος

στους ναυτικούς, που επέστρεφαν από τα πολύμηνα ταξίδια τους.

Ωστόσο, ως χώρα της θάλασσας, η Ελλάδα είχε το έθιμο του στολισμού

του καραβιού. Το καράβι συμβολίζει την καινούργια ρότα του ανθρώπου

στη ζωή, μετά τη γέννηση του Χριστού.

Έθιμο που με το χρόνο υποχώρησε , μπροστά σε αυτό του δέντρου.

Πριν από 50 χρόνια, δηλαδή την μεταπολεμική δεκαετία, συναντούσαμε

το καραβάκι σε πολλά ελληνικά σπίτια αλλά και στα χέρια των παιδιών

που έλεγαν τα κάλαντα. Σήμερα, η παράδοση αυτή τείνει να εξαφανιστεί,

μιας και έχει αντικατασταθεί από το ξενόφερτο έλατο και τα τριγωνάκια/

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, συζητήθηκε έντονα στη χώρα μας το ζήτημα

κατάργησης του χριστουγεννιάτικου δέντρου και αντικατάστασής του από το

καράβι, δεδομένου ότι αυτό συνδύαζε την παράδοση με την οικολογική συνείδηση.

Το ζήτημα βεβαίως δεν ήταν τόσο απλό, καθώς παρουσιάστηκε αδιάσειστη

επιχειρηματολογία και από τις δύο πλευρές, με αναφορές σε οικολογικά

ζητήματα και προτάσεις από ειδήμονες για χρήση φυτών και δέντρων,

του ελάτου

Τελικά το Χριστουγεννιάτικο δέντρο εκτόπισε το παραδοσιακό καραβάκι

που στόλιζαν οι Έλληνες τις ημέρες των Χριστουγέννων

Σε ορισμένες περιοχές (κυρίως στα νησιά) εξακολουθούν να στολίζουν

«καραβάκια», ενώ τα τελευταία χρόνια γίνεται μια αξιέπαινη προσπάθεια

ορισμένων Δήμων της χώρας, να επαναφέρουν το έθιμο στην αρχική

του μορφή, στολίζοντας στις πλατείες τους καραβάκια αντί για έλατα.

Αν κάποια φίλη ενδιαφέρεται να κάνει και αυτή την προσφορά της για

το bazzar του Χαμόγελου μπορεί να τα στείλει στα εξης στοιχεία:

Διεύθυνση:Αβάντων 65, Χαλκίδα ΤΚ 34100

Τηλέφωνο:22210 79788

Fax: 22210 79198

Email: halkida@hamogelo.gr

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

13η Νοεμβρίου σήμερα, η 317η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο , 318η σε δίσεκτα έτη όπως το 2012. Υπολείπονται μόνο 48 ημέρες για το νέο έτος και φαντάζομαι όλες βλέπετε ότι οι μέρες κυλούν απίστευτα γρήγορα!

Το ίδιο και για μένα είναι τόσα αυτά που θέλω να αναρτήσω και δεν έχω χρόνο.

Ας ξεκινήσω λοιπόν με κρεμάστρες. Ναι κρεμάστρες χριστουγεννιάτικες για το bazaar του Χαμόγελου του παιδιού στην Χαλκίδα. Βλέπετε το σπίτι του Χαμόγελου είναι πολύ κοντά στην δουλειά μου και δεν γινόταν να μην ευαισθητοποιηθώ.

Κρεμάστρες λοιπόν από ξύλο σανίδας 10 cm πλάτος, που με την βοήθεια

μιας σέγας έκοψα σε κομμάτια αρκετά εύκολα

Στη συνέχεια από την πίσω πλευρά βίδωσα δύο

κάθετα ξύλα για να τα ενώσω.

Σειρά είχε το βάψιμο με χρώμα νερού.

Αφού στέγνωσε ήρθε η ώρα για decoupage με χριστουγεννιάτικες

εικόνες σε ριζόχαρτο που εγώ είχα εκτυπώσει.

Οι εικόνες με το πρώτο χέρι κόλας κολλήθηκαν και

με το δεύτερο χέρι έγινε η σταθεροποίηση τους

Μετά βίδωσα στην πίσω πλευρά δύο στριφτάρια

για να κρεμαστεί η κρεμάστρα στον τοίχο

και στην εμπρός πλευρά γατζάκια για να ολοκληρωθεί η κρεμάστρα.

Εκτός όμως από άσπρες έφτιαξα και στο χρώμα του ξύλου

με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, μόνο που την έβαψα με καφέ λούστρο

και έγινε λίγο πιο μικρή με τρία κομμάτια ξύλου

Σε αυτήν κόλλησα χριστουγεννιάτικο αυτοκόλλητα

από το jubo και συνέχισα με το decoupage

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Βιβλίο ευχών - Αλμπουμ βάπτισης

Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΚΑΙ Η ΠΥΞΙΔΑ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πειρατής τρομερός. Ήταν ο καπετάν Μαυρογένης. Τον έλεγαν έτσι, γιατί είχε μακριά, μαύρη γενειάδα. Όλοι τον φοβόντουσαν, γιατί ήταν πολύ άγριος και τρομαχτικός.
Μια μέρα που ταξίδευε στη θάλασσα και ο ήλιος έλαμπε πολύ δυνατά, είδε ξαφνικά μέσα στη θάλασσα ένα νάνο που κρατιόταν από ένα ξύλο. Ο Μαυρογένης πρόσταξε τους ναύτες του να ανεβάσουν το νάνο στο καράβι τους.

Οι πειρατές ανέβασαν το νάνο στο καράβι και του έδωσαν νερό να πιει. Ήταν ένας παράξενος νάνος, που φορούσε στο λαιμό ένα περίεργο μενταγιόν. Ο Μαυρογένης διέταξε το νάνο να του δώσει το περίεργο αντικείμενο. Ο νάνος δεν ήθελε να του το δώσει, αλλά ήταν τόσο φοβισμένος που τελικά του το έδωσε.
Ο Μαυρογένης το γύριζε γύρω γύρω και δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήταν.....

Η συνέχεια στο http://4dim-iliou.att.sch.gr/paramyuia/3.html. Ένα παραμύθι της δασκάλας Όλγα Πανουσοπούλου και την Β1 τάξη του 2010-2011